اسلایدر,ایران,هوش مصنوعی

چرا توی کوچه ما عروسی نمی شه؟

مدتی پیش، امارات وزارت‌خانه هوش مصنوعی ایجاد کرد و اولین وزیر هوش مصنوعی جهان را منصوب کرد.به خاطر پرستیژ؟ صد در صد نه!

سهم هوش مصنوعی در اقتصاد جهان در سال (۲۰۳۰) به بیش از( ۱۵) تریلیون دلار می رسد. بنابراین امارات تصمیم گرفته چند برنامه اجرا کند از جمله برنامه تبدیل دوبی به شهر تمام هوشمند و برنامه چاپ سه بعدی دبی! یعنی چه؟

یعنی تا سال (۲۰۳۰)، (۲۵) درصد ساختمان های دوبی با استفاده از فناوری سه بعدی ساخته شود!

دولت کره قصد دارد علاوه بر سرمایه گذاری (۱.۷) تریلیون وون روی تکنولوژی اتومبیل‌های خودران، از سرمایه گذاری (۳۵) میلیارد دلاری یک شرکت خصوصی در این زمینه حمایت کند؟ آیا به خاطر این است که خوشی زیر دلشان را زده است و از ماشین های فعلی ناراضی اند؟ قطعا نه!

گوگل اعلام کرده (۱۰) میلیارد دلار در هند سرمایه‌گذاری انجام می‌دهد. چرا گوگل در ایران ده نه، بلکه فقط یک میلیارد دلار سرمایه گذاری نمی‌کند؟ آیا هندی ها از ما باهوش‌ترند؟

طبق شاخص‌های بازارهای سرمایه جهانی، چهار شرکت از (۱۰) برند برتر جهان در حوزه تکنولوژی‌های پیشرفته، جزو برندهای آسیایی هستند. ده سال قبل یعنی سال (۲۰۱۰) آسیا هیچ نماینده‌ای در این بخش نداشت. چرا ایران هنوز هیچ نماینده‌ای ندارد؟

زمانی که کشورهای دیگر جهان روی هوش مصنوعی، اتومبیل های خودران، اینترنت اشیاء، چاپ سه و چهار بعدی، روبات ها، بیگ دیتا و واقعیت مجازی سرمایه گذاری های سنگین میلیارد دلاری می‌کنند.

دغدغه ما چیست؟

مدیران ارشد باهوش کشورها فهمیده اند باید در حوزه‌های آینده‌ساز باید خودشان مستقیما سرمایه‌گذاری کنند (مانند دوبی) یا فضا را فراهم کنند که چنین سرمایه گذاری‌هایی در آن کشور انجام شود (مانند هند) یا هر دو (مانند چین).چه می توان کرد؟ هم حاکمان و هم شهروندان، افق فکری خودمان را گسترش دهیم، با جهان آشنا شویم. روندهای جهانی را بشناسیم و به آینده جهان در ده، بیست و پنجاه سال آینده فکر کنیم. با صنایعی میلیارد دلاری آینده یعنی اینترنت اشیاء، چاپ سه بعدی، روبات ها، هوش مصنوعی، ژن درمانی، قطعات یدکی بدن آشنا شویم . شرایطی را فراهم کنیم که سطح دغدغه‌هامان بالاتر بیاید و ذهنمان رها شود برای پرداختن به خلق آینده (کارآفرینان) یا سرمایه گذاری روی آینده (سرمایه گذاران

شاید یک راهش آن‌ست که اولویت‌های کشور را نه در مقابله که در رشد و پیشرفت تعریف کنیم. مردمی که از فردای خود اطمینانی ندارند نمی‌توانند به ده سال آینده فکر کنند!

تصویر نویسنده
شقایق نبوی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *